куля
тлумачэнне слова:
куля, -і, жаночы род 1. Невялікі свінцовы або стальны прадаўгаваты снарад для стральбы з ручной агнястрэльнай зброі і кулямётаў. Бранябойная куля. Трасіруючая куля. ▪ І нада мной і над табой Гула шрапнель, свісталі кулі. Астрэйка. // устарэлае слова, устарэлы выраз Зямны шар. Зямная куля. 2. у значэнне прыслоўе куляй. Імкліва, хутка (вылеціць, скаціцца і пад.). ••• Заліваць кулі глядзі заліваць. Пусціць (сабе) кулю ў лоб глядзі пусціць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com