тлумачэнне слова:
манціраваць, -рую, -руеш, -руе; незакончанае трыванне, што. Рабіць мантаж, зборку чаго-н. Манціраваць кран. Манціраваць вежу. Манціраваць фільм. ▪ Група рабочых манціравала абсталяванне, аб нечым узрушана размаўляючы. Гамолка. [Ням. montieren, фр. monter — збіраць.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com