мыць
тлумачэнне слова:
мыць, мыю, -мыеш, мые; незакончанае трыванне, каго-што. 1. Ачышчаць што-н. ад гразі, бруду вадой, вадой з мылам ці якой-н. іншай вадкасцю. Мыць рукі. Мыць дзіця. Мыць бялізну. ▪ Дзяўчынкі да жаўцізны скрэблі падлогу і лаўкі, здымалі павуцінне, праціралі сцены, мылі вокны. Курто. 2. Абліваць вадой паверхню чаго-н.; абмываць. Ляцяць навокал пырскі, І жвавыя кругі Бягуць і мыюць блізкі І дальні берагі. Глебка. ••• Мыць языкамі — абгаворваць. Рука руку мые глядзі рука.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com