навакольны
тлумачэнне слова:
навакольны, -ая, -ае. 1. Які знаходзіцца або жыве ў наваколлі. Навакольныя калгасы. ▪ Навакольны недалёкі лес дыхаў роснай вільгаццю. Пестрак. З вялікай надзеяй і гонарам глядзяць цяпер усе навакольныя людзі на тры велічныя капры. Кулакоўскі. 2. Які адбываецца навокал каго-, чаго-н. Аляксей Аўдзейчык стаіць пад сцяною кароўніка і любуецца навакольнай прыгажосцю восені. Дуброўскі. Шасціць пад коламі лісце, не глушачы навакольных гукаў. Аляхновіч. 3. у значэнне назоўнік навакольнае, -ага, ніякі род Тое, што знаходзіцца навокал каго-, чаго-н. Жанчына жыла толькі.. [дзіцем], глухая да навакольнага, поўная роўнай увагі і любасці.. Карпаў. 4. у значэнне назоўнік навакольныя, -ых, множны лік Людзі, якія знаходзяцца навокал каго-, чаго-н. Верна аглядалася, меркавала, якое робіць уражанне на навакольных. Карпюк.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com