тлумачэнне слова:
навырываць1, -аю, -аеш, -ае; закончанае трыванне, чаго. 1. Вырваць, выцягнуць рыўком, высмыкнуць нейкую колькасць чаго-н. Навырываць цвікоў. ▪ Сафрон так асмялеў каля чужога каня, што надумаўся навырываць з яго хваста валасні сабе на вуду. Чорны. // Выдраць, адарваць нейкую колькасць чаго-н. Навырываць лістоў з кнігі. 2. Рвучы з коранем, сабраць нейкую колькасць чаго-н. Навырываць буракоў. Навырываць ільну. навырываць2, -ае; закончанае трыванне, чаго. Вырыць вялікую колькасць чаго-н. (пра жывёл). Навырываць ям.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com