наддзяўбці

тлумачэнне слова:

  наддзяўбці, -дзяўбу, -дзяўбеш, -дзяўбе; -дзяўбём, -дзеўбяце; прошлы час наддзёўб, -дзяўбла, -дзяўбло; закончанае трыванне, што.
    1. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Вырваць дзюбай кавалачак чаго-н. зверху, з краю. Наддзяўбці вішню.
    2. Зрабіць долатам або іншым якім-н. інструментам неглыбокае паглыбленне на чым-н.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com