назначэнне
тлумачэнне слова:
назначэнне, -я, ніякі род 1. Дзеянне паводле значэнне дзеяслоў назначаць — назначыць. 2. Распараджэнне, пастанова аб прызначэнні на якую-н. пасаду, работу. Атрымаць назначэнне. ▪ Дэсант лічыўся разгромленым, і .. [камандзір] чакаў новага назначэння. Чорны. // размоўнае слова Дакумент, які пацвярджае прызначэнне на пасаду, работу. У кішэні ляжала назначэнне на новую работу. 3. Асноўная функцыя, роля каго-, чаго-н. Атрад асобага назначэння. // Мэта, прызначэнне каго-, чаго-н. Мець сваё назначэнне. ▪ Сваё галоўнае назначэнне, як настаўніка, Лабановіч вызначаў так: абудзіць у вучнях і выклікаць да дзеяння крытычны розум. Колас. 4. Прадпісанне ўрача. Доктар Сільвановіч запісваў у картачку назначэнне хвораму. Арабей.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com