наламаць
тлумачэнне слова:
наламаць, -ламлю, -ломіш, -ломіць; прошлы час наламаў, -мала; загадны лад наламі; закончанае трыванне 1. чаго. Зламаць нейкую колькасць чаго-н. Наламаць букет бэзу. Наламаць галля. ▪ Нупрэй жыва наклаў агню, наламаў бярэмя яловых лапак, палажыў іх каля агню, заслаў воўчаю шкураю. Колас. // Паламаць, сапсаваць вялікую колькасць чаго-н. Наламаць цацак. 2. што. Зламаць не да канца, надламаць. Наламаць галіну. 3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне); пераноснае значэнне; каго. размоўнае слова Схіліць да чаго-н., угаварыць заняцца чым-н. У Лаўрэна былі тры сыны. Ён таксама хацеў іх наламаць на краўцоўства, але яны ні блізка. Сабаленка. ••• Наламаць дроў — нарабіць памылак пры выкананні чаго-н. Наламаць руку — тое, што і набіць руку (глядзі набіць).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com