налічыць
тлумачэнне слова:
налічыць, -лічу, -лічыш, -лічыць; закончанае трыванне 1. Лічачы, устанавіць колькасць, лік каго-, чаго-н. Налічыць пяць рублёў. ▪ Хворы ў лыжачку палічыў дваццаць кропель, валіў вадою, выпіў і паморшчыўся. Бядуля. Як толькі.. [Сяргей Карага] палічыў «дваццаць адзін», пачуўся другі стрэл, больш густы і моцны. Колас. 2. Лічачы, дабавіць лішнюю суму; пералічыць. Налічыць лішніх два рублі. 3. Вызначыць дабаўку да якой-н. сумы; прылічыць звыш чаго-н. Налічыць пяць рублёў пені. Налічыць працэнты на пазыку. 4. Залічыць на чый-н. рахунак які-н. від аплаты. Налічыць заработную плату.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com