напаіць
тлумачэнне слова:
напаіць, -паю, -поіш, -поіць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Даць напіцца, выпіць чаго-н. Напаіць каня вадой. Напаіць гасцей чаем. ▪ [Жанчына] вельмі шпарка, вынесла малака, напаіла .. [раненых] і павяла кудысьці ў цемень поля. Чорны. І крынічка напаіла, Хлопцу сілы аднавіла. А. Александровіч. 2. Давесці да стану ап'янення. Напаіць гарэлкай. ▪ Напаіла яго дзяўчынка віном, пан і заснуў без памяці. Якімовіч. 3. пераноснае значэнне Насыціць, напоўніць чым-н. Напаіць стэп вадою. ▪ Дажджы над борам прагулі, Карэнні напаілі. Кляўко. Кволы, але непаўторны, .. [пах бэзу] напаіў паветра. Чарнышэвіч. Прыляцела вясна-чараўніца, Напаіла вадою крыніцы. Журба.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com