нарад
тлумачэнне слова:
нарад, -а, месны склон -дзе, мужчынскі род 1. Вуснае або пісьмовае распараджэнне на выкананне якой-н. работы. Атрымаць нарад. Даць нарад. ▪ — Нарады брыгадзіры атрымалі ўчора вечарам. Шахавец. Яшчэ ўчора брыгадзір даў нарад акучваць бульбу на загуменні. Пташнікаў. // Дакумент з распараджэннем аб выкананні якой-н. работы, а таксама на выдачу або атрыманне чаго-н. Нарад на лес. ▪ [Міхал:] — Грошай трэба многа і на ўгнаенні, і на сеялку нарад ужо ёсць... Васілевіч. 2. спецыяльны тэрмін Якая-н. работа або заданне (пераважна для ваеннаслужачых). Быць у нарадзе. Нечарговы нарад. ▪ Аднойчы .. [Павел і Саша] трапілі ў нарад на кухню. Васілёнак. 3. спецыяльны тэрмін Група ваеннаслужачых, якія выконваюць такое заданне. Нарад пагранічнікаў. // Наогул група людзей, што выконваюць якую-н. работу або якія-н. абавязкі. Чарговы нарад грузчыкаў займаўся ў гэты час упарадкаваннем складаў. Лынькоў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com