насечка
тлумачэнне слова:
насечка, -і, ДМ -чцы, жаночы род 1. Дзеянне паводле значэнне дзеяслоў насячы, насекчы. 2. Зарубкі, шурпатасці, нарэзкі на паверхні чаго-н. Напільнік — гэта стальны шпень са спецыяльнай насечкай. 3. Узор, выразаны на металічнай (або іншай) паверхні ці вылажаны іншым металам (або іншым матэрыялам). Шабля з сярэбранай насечкай. ▪ І гатова для вуздэчкі Серабрыстая насечка. Шушкевіч.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com