наступіць

тлумачэнне слова:

  наступіць1, -ступлю, -ступіш, -ступіць; закончанае трыванне
    Ступіць, стаць на каго-, што-н. Асцярожна, каб на каго-небудзь не наступіць, [Шура] прабіраецца да месца, адкуль даносяцца галасы. Навуменка. Хай позні чмель гудзе мажорным басам, Разбуджаны расінкаю ўначы. Ты на яго не наступі абцасам, Юнак, з сваёй любоўю ідучы. Пысін.
    •••
    Мядзведзь на вуха наступіў глядзі мядзведзь.
    Наступіць на (любімы) мазоль каму — закрануць тое, што асабліва хвалюе каго-н., выклікае боль, пакуты.
    Наступіць на нагу каму — ушчаміць чые-н. інтарэсы.
  наступіць2, -ступіць; закончанае трыванне
    Надысці, настаць. Наступілі халады. Смерць наступіла імгненна. ▪ Наступіла працяглая маўклівая паўза: усе меркаванні і здагадкі ўжо былі выказаны да з'яўлення Шэмета, і цяпер ніхто не адважваўся іх паўтараць. Лобан.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com