абдзяліць
тлумачэнне слова:
абдзяліць, -дзялю, -дзеліш, -дзеліць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Пры падзеле, размеркаванні не даць каму-н. нічога або даць менш, чым іншым. Калі хлеба па картках сям'і неставала, рукі матчыны зналі, што трэба рабіць, — так умелі апошні кавалак дзяліць, каб усіх падзяліць, а сябе — абдзяліць. А. Вольскі. [Варвара:] — Зіма, нябось, слязу пусціў: яго брыгаду абдзялілі, дзве касілкі далі ў Варварыну брыгаду, а яму толькі адну... Васілевіч. // Надзяліць у недастатковай меры якімі-н. якасцямі, здольнасцямі і пад. або пазбавіць якіх-н. якасцей, здольнасцей і пад. Прырода абдзяліла яго ростам і сілай. 2. Надзяліць усіх чым-н., аддаючы кожнаму яго долю. Абдзяліць дзяцей гасцінцамі. ▪ — Мая воласць вялікая, — Белым сырам не абдзеліш. З нар.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com