пануючы
тлумачэнне слова:
пануючы, 1. -ая, -ае. дзеепрыметнік незал. цяперашні час ад панаваць. 2. -ая, -ае; у значэнне прыметнік Які мае ўладу, знаходзіцца на чале ўлады. Пануючыя класы. 3. -ая, -ае; у значэнне прыметнік Які пераважае; найбольш распаўсюджаны. З борта самалёта лёгка панесці на карту не толькі занятыя лесам плошчы, але і вызначыць пануючыя пароды, узрост і якасць лясоў, горы, балоты, высечкі... Гавеман. 4. -ая, -ае; у значэнне прыметнік Які ўзвышаецца над чым-н. Рота капітана Батурына заняла рубеж якраз насупраць пануючай вышыні. Сіняўскі. 5. дзеепрыслоўе незакончанае трыванне ад панаваць (у 1, 4 знач.).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com