паўзучы

тлумачэнне слова:

  паўзучы, -ая, -ае.
    1. Які поўзае, перамяшчаецца шляхам поўзання. Паўзучыя гады.
    2. Які сцелецца па зямлі або чапляецца за што-н. (пра расліны). Паўзучы мох. Паўзучы гарошак. ▪ Жоўтыя ад іржы рэйкі абвіла паўзучая бярозка. Хомчанка.
    3. Які павольна распаўсюджваецца, сцелецца (пра дым, туман і пад.). [Немцы] збіраліся на рубяжы амаль непрыкметна, бо поблізу яго слаўся белы паўзучы дым. Мележ.
    4. Які рухаецца суцэльнай масай (пра льды). Паўзучыя льды.
    •••
    Паўзучы эмпірызм глядзі эмпірызм.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com