прадзьмуць
тлумачэнне слова:
прадзьмуць, -дзьму, -дзьмеш, -дзьме; -дзьмём, -дзьмяце; закончанае трыванне 1. што. Дзьмухаючы, прачысціць што-н. Дастаў [падарожны] капшук, агледзеў люльку, Прадзьмуў цыбук. Колас. // спецыяльны тэрмін Ачысціць што-н. моцным струменем паветра або газу. Пускавая камісія вырашыла прадзьмуць параправоды. Дадзіёмаў. 2. безасабовая форма, каго. Прастудзіць скразняком, праняць ветрам. Не ведаючы, з чаго пачаць гаворку, я сказаў: — Тут фортачка. Прадзьмуць можа. Шыловіч. 3. Дзьмуць некаторы час.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com