радыё

тлумачэнне слова:

  радыё, нескланяльнае слова, ніякі род
    1. Спосаб перадачы і прыёму без правадоў электрамагнітных хваль для ўстанаўлення сувязі, вяшчання, тэлебачання і пад. Вынаходца радыё. Звязацца па радыё.
    2. Тое, што і радыёперадача (у 2 знач.). Слухаць радыё.
    3. размоўнае слова Тое, што і радыёпрыёмнік; рэпрадуктар. Уключыць радыё. ▪ У маленькім пакойчыку, на самаробным століку было.. радыё. Чорны.
    4. Ужываецца замест некаторых складаных слоў, першай састаўной часткай якіх з'яўляецца «радыё...» (радыёвяшчанне, радыёкропка, радыёсувязь, радыётэхніка і пад.). Працаваць на радыё. ▪ У радыё [Валодзя] таксама не надта разбіраецца. Шамякін.
      [Ад лац. radio — выпраменьваю.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com