размеркавальнік
тлумачэнне слова:
размеркавальнік, -а, мужчынскі род 1. Асоба, якая размяркоўвае што-н. 2. Установа, якая ведае размеркаваннем каго-н. (раненых па шпіталях, беспрытульных дзяцей па дзіцячых дамах і пад.). 3. У перыяд існавання картачнай сістэмы — магазін, які адпускаў тавары па пэўных нормах. 4. спецыяльны тэрмін Прыстасаванне, машына і пад. для размеркавання чаго-н. (току, вады, газу і пад.).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com