тлумачэнне слова:
ранены, -ая, -ае. 1. дзеепрыметнік залежны стан прошлы час ад раніць. 2. у значэнне прыметнік Які мае рану1 (у 1 знач.), які атрымаў раненне. Ранены салдат. ▪ Праз два тыдні [Лук'янскі] павінен быў зноў узяць на раненае плячо вінтоўку. Чорны. 3. у значэнне назоўнік ранены, -ага, мужчынскі род; раненая, -ай, жаночы род Чалавек, які атрымаў раненне. Старэнькі хірург доўга мыў рукі і паверх акуляраў назіраў, як санітары ўкладвалі раненага на стол. Васілеўская. Урач яшчэ аперыраваў раненую. Мележ.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com