растачыць
тлумачэнне слова:
растачыць1, -тачу, -точыш, -точыць; закончанае трыванне, што. Выточваючы, расшырыць, паглыбіць. Растачыць дэталь. растачыць2, -тачу, -точыш, -точыць; закончанае трыванне, што. Згрызці, праесці, патачыць скрозь, у многіх месцах. Шашаль растачыў сцяну. растачыць3, -тачу, -точыш, -точыць; закончанае трыванне, што. Прытачыўшы, зрабіць большым, шырэйшым. Растачыць каўнер кашулі. ▪ Чакаючы нявестку ў хату, Стары Хамёнак перасыпаў гумно, растачыў яго для тых снапоў, што прыйдуць разам з новым сем'янінам. Шкраба.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com