асістэнт

тлумачэнне слова:

  асістэнт, -а, месны склон -нце, мужчынскі род
    1. Памочнік прафесара, доктара, рэжысёра і г. д.
    2. Асоба, якая займае малодшую выкладчыцкую пасаду ў вышэйшых навучальных установах.
      [Ад лац. assistens, assistentis — прысутны, памагаты.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com