рэцыдыў

тлумачэнне слова:

  рэцыдыў, -дыву, мужчынскі род
    1. Зварот, паўтарэнне якой-н. з'явы пасля таго, як яна, здавалася, знікла. Рэцыдыў страху.
    2. Новае абвастрэнне хваробы пасля таго, калі чалавек, здаецца, паправіўся. Рэцыдыў рэўматызму.
    3. Паўторнае злачынства пасля пакарання. Рэцыдыў крадзяжу.
      [Ад лац. recidivus — які аднаўляецца, варочаецца.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com