рэшата
тлумачэнне слова:
рэшата, -а, месны склон -шаце; множны лік рашоты (з лічэбнік 2, 3, 4 рэшаты), рашотаў; ніякі род 1. Рэч хатняга ўжытку для прасейвання мукі і пад. у выглядзе шырокага абруча з сеткай. У сенцах Мацвей падсяваў у рэшаце жыта. Чорны. Дзесяткі людзей лавілі рыбу кошыкамі, торбамі, рашотамі. Бядуля. 2. Агульная назва прыстасаванняў у зернеачышчальных, сартавальных і пад. машынах. ••• Галава як рэшата глядзі галава. Насіць ваду ў рэшаце глядзі насіць. Цуды ў рэшаце глядзі цуд.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com