тлумачэнне слова:
сафіт, -а, месны склон -фіце, мужчынскі род 1. Паверхня якой-н. архітэктурнай дэталі, якую можна бачыць знізу. 2. Прыстасаванне ў карнізе, якое дае рассеянае святло ад схаванай у ім крыніцы асвятлення. Сафіты чыгуначных вагонаў. 3. Арматура з комплексу лямп для асвятлення сцэны і дэкарацый. 4. Частка дэкарацыі на сцэне, якая з'яўляецца відарысам столі, неба. Блакітныя сафіты. [Ад іт. soffitto — столь.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com