тлумачэнне слова:
асы́паць, -плю, -плеш, -пле; закончанае трыванне, каго-што. 1. Абсыпаць з усіх бакоў чым-н.; пакрыць усяго слоем чаго-н. сыпучага. Тут вясна асыпала ўсё цветам. Танк. 2. Скінуць лісце, пялёсткі, іголкі і пад.; агаліцца. Асыпаў сад свае пялёсткі. 3. пераноснае значэнне; чым. Шчодра, багата абдарыць чым-н.; накіраваць на каго-н. што-н. у мностве. Асыпаць пахваламі. ▪ — Тады... я не пайду. Зусім не пайду! — Сказала [Макрына], мяркуючы асыпаць Яўгена іскрамі злосці. Баранавых. 4. безасабовая форма размоўнае слова Пакрыць высыпкай, абкідаць (губы, рот, цела). асыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е. незакончанае трыванне да асы́паць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com