смолка
тлумачэнне слова:
смолка1, -і, ДМ -лцы, жаночы род Тое, што і смаленне. смолка2, -і, ДМ -лцы, жаночы род 1. ласкальная форма да смала (у 1 знач.). На вішнях смолка сочыцца з кары. Вялюгін. 2. Сумесь хваёвай або яловай смалы з пахучымі рэчывамі. Курыльная смолка. Пахучая смолка. 3. спецыяльны тэрмін Сінтэтычнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца пры закаркоўванні бутэлек. смолка3, -і, ДМ -лцы, жаночы род Лугавая травяністая расліна сямейства гваздзіковых з ружовымі кветкамі і клейкімі зверху сцёбламі. Невысокая трава паабапал стракацела жоўтымі люцікамі, ружовымі смолкамі, сінімі званочкамі. Ваданосаў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com