спагнаць
тлумачэнне слова:
спагнаць, -ганю, -гоніш, -гоніць; закончанае трыванне 1. што. Прымусіць заплаціць, атрымаць ад каго-н. прымусова. Спагнаць доўг. Спагнаць штраф. ▪ [Павал:] — Я яшчэ з .. [папа] спаганю тыя два рублі, якія ён з мяне здзёр. Чорны. Мільганула думка, што Адэлька з'явілася, каб спагнаць аліменты. Асіпенка. 2. што. Атрымаць задавальненне, выліўшы свой гнеў, дрэнны настрой на каго-н. Ляснік дагнаў нас на кані і злосць спагнаў на нявінным чалавеку. Прокша. Сонным хадзіў [Лаўрэн] і не знаходзіў, на кім нуду сваю спагнаць. Баранавых. // Наогул атрымаць задавальненне ад чаго-н. дасягнутага. Малое голад свой спагнала І спаць не хоча а-ні-ні. Колас. 3. без дапаўнення Адпомсціць за крыўду, прычыненае зло і пад. За вялікую крыўду і чорт спагоніць. З нар.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com