тлумачэнне слова:
табу, нескланяльнае слова, ніякі род 1. У першабытных пародаў — рэлігійная забарона на якое-н. слова, дзеянне, прадмет, за парушэнне якой вінаваты нібыта караецца звышнатуральнымі сіламі. // пераноснае значэнне Наогул пра што-н. забароненае. 2. У лінгвістыцы — забарона на ўжыванне пэўных слоў, абумоўленая сацыяльyа-палітычнымі, гістарычнымі, культурнымі, этычнымі або эмацыянальнымі фактарамі. [Палінезійскае.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com