трытон
тлумачэнне слова:
трытон1, -у, мужчынскі род У музыцы — інтэрвал, які мае аб'ём у тры тоны (павялічаная кварта або паменшаная квінта). [Грэч. tritonon ад tri- — у складаных словах тры і tónos — тон.] трытон2, -а, мужчынскі род 1. Хвастатае земнаводнае сямейства саламандраў, якое нагадвае яшчарку. 2. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — сын бога мора Пасейдона з чалавечым целам і хвастом рыбы. [Грэч. tritōn.] трытон3, -а, мужчынскі род Ядро атама трытыю. [Грэч. tritōn.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com