тыцкаць
тлумачэнне слова:
тыцкаць, -аю, -аеш, -ае; незакончанае трыванне размоўнае слова Тое, што і тыкаць1. Потым ловіць [бацька] вожыка, садзіць да сподачка, тыцкае яго мордачкаю ў малако. Сачанка. Мастак набіраў на пэндзаль фарбы і, як здавалася Веры, без разбору тыцкаў ім у палатно. Асіпенка. ••• Пальцам (пальцамі) тыцкаць — тое, што і пальцам (пальцамі) паказваць (глядзі паказваць). Тыцкаць нос куды — тое, што і соваць нос куды (глядзі соваць). Тыцкаць пад нос каму — тое, што і соваць пад нос каму (глядзі соваць). Тыцкаць у вочы — тое, што і тыкаць у вочы (глядзі тыкаць).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com