тэмпература
тлумачэнне слова:
тэмпература, -ы, жаночы род 1. Ступень нагрэтасці (якога-н. цела, рэчыва); цеплавая характарыстыка. Тэмпература паветра. Тэмпература кіпення вады. ▪ У нетрах Сонца .. тэмпература дасягае некалькіх мільёнаў градусаў. «Маладосць». 2. Паказчык цеплавога стану арганізма чалавека і жывёлы. Памераць тэмпературу хвораму. ▪ Ніна гарыць, бо ноччу тэмпература падымаецца ледзь не да сарака градусаў. Брыль. Іван Іпалітавіч даваў укол за ўколам, сачыў за тэмпературай і пульсам хворага і ўпаўголаса перагаварваўся з маладым урачом Вераб'ёвай. «Беларусь». // Гарачка. У дзіцяці тэмпература. ••• Абсалютна» тэмпература — тэмпература, якая вымяраецца ад абсалютнага нуля. Пакаёвая тэмпература — тэмпература жылога памяшкання. [Лац. temperatura — стан.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com