убавіць
тлумачэнне слова:
убавіць, убаўлю, убавіш, убавіць; закончанае трыванне 1. што і чаго. Зменшыць, паменшыць што-н. (памеры, аб'ём, колькасць і пад.). Убавіць выдаткі. Убавіць цану. Убавіць веку. ▪ І пасля вайны бярозы не ўбавілі соку. Грамовіч. // Зменшыць, аслабіць сілу чаго-н. (дзеяння, стану і пад.). Убавіць крок. ▪ Ні акладу [Купчыну] не знізілі, ні гонару не ўбавілі, прызначыўшы майстрам. Мыслівец. 2. што і без дапаўнення Устараніць, адкінуць што-н., змяншаючы, скарачаючы (памеры, аб'ём, колькасць і пад.). [Мая:] Гісторыя, Васілій Паўловіч, што тая песня: не ўбавіш, не прыбавіш, як кажуць. Губарэвіч.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com