убыць

тлумачэнне слова:

  убыць, убуду, убудзеш, убудзе; прошлы час убыў, убыла, -ло; закончанае трыванне
    1. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Паменшаць, убавіцца ў колькасці, аб'ёме, сіле і пад. Убыла вада ў сажалцы. Убыў дзень. // Знікнуць, аслабець. Убыла рашучасць.
    2. (звычайна з адмоўем «не»). Пражыць, прабыць пэўны час дзе-н. Парабак не ўбыў доўга на адным месцы. Чорны. // Ужыцца з кім-н. [Старая:] — Ты вось ляжы, як пан, а я табе ўсюды спраўлюся .. З табою ж не ўбудзе ніхто. Брыль.



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com