уздзець
тлумачэнне слова:
уздзець, -дзену, -дзенеш, -дзене; закончанае трыванне, што. 1. Надзець, пацягнуць на сябе або на каго-н. (адзенне, абутак і пад.). Уздзець паліто. Уздзець боты на ногі. ▪ Уздзеў [Платон] кепку, схапіў са сцяны дубальтоўку і выскачыў. Пестрак. Вокны Параска посцілкамі пагавешвала, лепшы андарак уздзела. Лобан. 2. Павесіць, начапіць на што-н.; прымацаваць да чаго-н. Уздзець рукзак на плечы. Уздзець пятлю на крук. ▪ Лаўрэн Карпавіч, не спяшаючыся, уздзеў на нос акуляры і пачаў чытаць. Гроднеў. 3. Пасадзіць што-н. на вастрыё, па які-н. стрыжэнь; праколваючы, надзець па што-н. вострае. Уздзець кола на вось. ▪ Збан уздзеў на відэлец скрылёк кілбасы і на момант задумаўся, нібы вырашаючы, есці ці не. Шашкоў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com