укаваць
тлумачэнне слова:
укаваць, укую, укуеш, укуе; закончанае трыванне, што. 1. размоўнае слова Абабіць металам; акаваць. Укаваць дзверы бляхай. 2. пераноснае значэнне Падмарозіўшы, зрабіць цвёрдым, зацягнуць лёдам; скаваць. Сена ў нас заўсёды вывозілі сярод зімы, калі маразы добра ўкуюць зямлю. Дамашэвіч. / у безасабовая форма ужываецца, ужыванне Раней на дварэ падмарожвала, нават зусім было ўкавала ўсю гразь і ваду. Чорны. 3. Уставіць, замацаваць што-н. шляхам канання. Укаваць звяно ў ланцуг.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com