укараніць
тлумачэнне слова:
укараніць, -раню, -рэніш, -раніць; закончанае трыванне, што. 1. Пасадзіўшы, даць прарасці, умацавацца каранямі ў глебе. Укараніць атожылкі. 2. пераноснае значэнне Садзейнічаць трываламу замацаванню чаго-н. у практыцы; заставіць што-н. увайсці ў быт, свядомасць і пад. Укараніць гаспадарчы разлік. ▪ Прапанову наладчыка ўхвалілі і ўкаранілі ў вытворчасць. «Звязда».
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com