умасціць
тлумачэнне слова:
умасціць, умашчу, умосціш, умосціць; закончанае трыванне 1. што. размоўнае слова Вымасціць паверхню чаго-н. (каменем, дрэвам і пад.). У парыжскі брук умошчаны акрываўленыя камяні Вастыліі. Рамановіч. 2. што. размоўнае слова Змясціць што-н. на невялікім месцы. Умасціць усе рэчы на воз. ▪ [Блішчыха:] — Можа павячэраеце з дарогі... — І ля місы з агуркамі ўмасціла цёмную пляшку. Кухараў. Падушкі, хоць і непатрэбна было іх столькі, умасціў [Аўсянік] усе чатыры. Васілевіч. 3. пераноснае значэнне; каго. абласное слова Уладкаваць каго-н. куды-н. [Скуратовіч] узяў сабе замуж панскую ахмістрыню, а сваю сястру ўмасціў к пані пакаёўкай. Чорны.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com