тлумачэнне слова:
умыць, умыю, умыеш, умые; закончанае трыванне 1. каго-што. Памыць, вымыць, апаласнуць каму-н. твар, рукі, шыю. Умыць твар і прычасацца. 2. (звычайна ў форме дзеепрыметнік залежны стан прошлы час); пераноснае значэнне Памачыць, асвяжыць дажджом, расой. Ранак сонечны, умыты росамі. Пестрак. ••• Умыць рукі — ухіліцца ад удзелу ў якой-н. справе, зняць з сябе адказнасць за што-н.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com