упрэць
тлумачэнне слова:
упрэць, -эю, -эеш, -эе; закончанае трыванне 1. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Добра ўварыцца, згатавацца на жары, невялікім агні. Каша ўпрэла. ▪ [Мяса] так упрэла ў печы, што стала ружовае. Палтаран. 2. размоўнае слова Упацець, пакрыцца потам. Пакуль [Балашоў] дабраўся да Вірской вуліцы, аж упрэў. Новікаў. 3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Стаць вільготным, сырым ад цяпла. Трава, нагрэтая сонцам,.. упрэла і цяпер патыхала аж сюды, на двор, саладкава і горача. М. Стральцоў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com