факір

тлумачэнне слова:

  факір, -а, мужчынскі род
    1. Мусульманскі вандроўны манах, які даў абяцанне жабраваць; дэрвіш.
    2. Еўрапейская назва вандроўных фокуснікаў, якія дэманструюць розныя цуды.
      [Араб. fagīr — бядняк, жабрак.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com