флаг
тлумачэнне слова:
флаг, -а, мужчынскі род Прымацаваны да дрэўка або да шнура кавалак матэрыялу адпаведная формы і колеру (звычайна з якой-н. эмблемай). Дзяржаўны флаг. ▪ У першы дзень работ на новым рубяжы будаўніцтва быў узняты чырвона-зялвны флаг нашай рэспублікі. Грахоўскі. // Сімвал дзяржавы, нацыі. На рэйдзе многа вялікіх суднаў пад рознымі флагамі. В. Вольскі. ••• Застацца за флагам — а) у конна-спартыўных спаборніцтвах — не паспець прайсці дыстанцыю, адзначаную флажком, ва ўстаноўлены час; б) пераноснае значэнне адстаць у чым-н. ад іншых, не дасягнуць мэты, не быць дапушчаным куды-н. Пад флагам якім або чаго — а) пад якім-н. лозунгам, у імя чаго-н.; б) прыкрываючы чым-н. свае сапраўдныя намеры. [Гал. vlag.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com