бацька
тлумачэнне слова:
бацька, -і; множны лік бацькі, -аў; мужчынскі род 1. Мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей; тата. Зачуўшы татаў ход знаёмы, Малыя з хаты высыпалі, За брамай бацьку сустракалі. Колас. // Вядомая і паважаная ў пэўных колах асоба. [Гарун:] — Павел Сцяпанавіч! Добрай раніцы, добрага здароўечка. Бацька ты наш родны! Шамякін. // размоўнае слова Зварот да старога чалавека. Пераехаўшы [цераз рэчку], знаёмы партызан падзякаваў Грысю і зноў назваў яго бацькам. Кулакоўскі. 2. Самец у адносінах да свайго патомства. 3. чаго. кніжны стыль Заснавальнік, пачынальнік якой-н. навукі, вучэння. Акадэмік Карскі — бацька беларускай філалогіі. ••• Выліты бацька, копія бацька — пра дзіця, з твару вельмі падобнае на бацьку. Гадзіцца ў бацькі каму глядзі гадзіцца. Імя па бацьку глядзі імя. Пайсці па бацьку глядзі пайсці. Пасаджоны бацька — пры адсутнасці бацькі той з родзічаў, што выконвае на вяселлі ролю бацькі жаніха або нявесты. Прыемны бацька — чалавек, які прыняў дзіця ў сваю сям'ю на правах сына (дачкі). Родны бацька, кроўны бацька — аднаго роду, адной крыві па бацькоўская лініі. Увесь у бацьку — пра дзіця, якое з твару і характарам падобнае на бацьку.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com