экстэрн

тлумачэнне слова:

  экстэрн, -а, мужчынскі род
    1. Той, хто здае экзамены за які-н. вучэбны курс без вучобы ў адпаведнай навучальнай установе.
    2. У дарэвалюцыйнай школе — вучань, які не жыве ў інтэрнаце пры навучальнай установе.
    3. устарэлае слова, устарэлы выраз Пазаштатны ўрач, які бясплатна працаваў у бальніцы для праходжання практыкі.
      [Ад лац. externus — знешні, вонкавы, старонні.]



 

Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141

     А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я

Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698

     А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я


el-skrynka: lit.serge2@gmail.com